<!–more–>Rozmaite terenowe gry są coraz popularniejsze pośród firm o różnej wielkości. Kadra menadżerska dostrzega bowiem zalety, które można odnieść przy organizacji takiego wydarzenia. Właściwie przeprowadzona gra znacząco może poprawić relacje pomiędzy pracownikami, a dodatkowo rozszerzyć umiejętności i kompetencje tak bardzo przydatne na dużej ilości stanowisk.

<br>

Niedawno temu z ogromnym rozmachem została zorganizowana przez znany farmaceutyczny koncern gra szkoleniowa, którą wielu ludzi uznało za największą w naszym kraju. Brali w niej bowiem udział wszyscy bez wyjątku pracownicy firmy, co dało w rezultacie około 450 uczestników. Oprócz tego całością opiekowało się trzydziestu pięciu trenerów, jacy byli odpowiedzialni za zajęcia z zespołami graczy.

<br>

Część z tego zespołu trenerów stanowiła ekipa ze szkoleniowej firmy, zdecydowaną większość kadra z farmaceutycznej firmy. Przyjechali oni wcześniej do hotelu, w którym wszystko było organizowane, i tam odbyli krótkie szkolenie. Dzięki temu bez większego problemu poradzili sobie ze swoimi zadaniami.

<br>

Jednym z ważniejszych trenerów był Prezes firmy, który w prywatnym życiu jest alpinistą z dużym doświadczeniem. Postanowił on wykorzystać swoją pasję do tego, aby na podstawie wyprawy w góry dać innym uczestnikom wiele przydatnej wiedzy w zakresie kierowania zespołem ludzi, motywowania i rozwiązywania sporów. Nawiązał tym samym do tematyki zespołowej pracy, tak istotnej w każdej firmie.

<br>

Podczas pobytu szkoleniowego uczestników podzielono na 25 drużyn, które przez przez kilkanaście godzin zajmowały się zaplanowanymi celami. Najważniejszy element wspomnianej gry stanowiły tak zwane społeczne eksperymenty, to znaczy niestandardowe, wymagające odpowiedniego podejścia zadania, w których członkowie drużyn wykazać się musie dużą dozą zaufania i komunikacji.

<br>

Eksperymenty kończyły się przekazaniem grupie odpowiednich kart, z jakimi ta miała się dokładnie zapoznać. Przy analizie tych kart w rzeczywistości pracownicy analizowali własne decyzje nawiązaniu do pięciu głównych kompetencji, co pozwalało im na odniesienie się do pracy, którą codziennie wykonują.